Arme kleine Madeleine Songtext / Lyric

In de smalle donkere straten,loopt 'n meisje heen en weer.
Af en toe blijft ze staan praten,met 'n goed geklede heer.
Dikwijls gaan ze samen verder,zij met 'n gemaakte lach.
Tot de nacht haar komt verlossen,en ze vrij uit huilen mag.

REFREIN
Arme kleine Madeleine,madeliefje van de straat.
Nu zou jij wel anders willen,maar het is helaas te laat.

Dikwijls denkt ze aan haar dorpje aan haar huis en stille pad.
Aan haar ouders broer en zusters en dan vloekt ze op de stad.
Zij trok naar de grote wereld,door 'zee van licht bestraald.
Maar belande in de schaduw veel te duur door haar betaald.

REFREIN

Nu zou jij wel anders willen maar het is helaas te laat.