Szukam Stylu Songtext / Lyric

Szukam stylu, w cieniu szarych przecznic

W miejscach mało bezpiecznych

Prosto z miejskich peryferii, jako grzesznik błądzę

Czego ode mnie los chce?

Płomień, schodzi po lącie, inni szykują odwet

Ide dalej, wbite żale klikę stale męczą

Ludzie nad głową jęczą i ten lament płynie z nędzą

W moich oczach piekło, ja wciąż szukam

Choć znajdę nieprędko, spostrzeżenia

Dukam dziurę wiercąc w kłopotach

W ręku sześciopak Żywiec, czuję, że żyję

Choć wątpliwe w tej alternatywie znaleźć antidotum

Na cały ten kibel spraw bez polotu

Imię ich mi nie znane

Choć świat w moich progach barwny jak murales

Smutku nie czaję, jestem sobą, szukam stylu

Idąc przez Teofilów na okolicę patrzę

Jak nienawiść zamyka człowieczeństwo w klatce






Ref. x2

Szukam stylu, ukryty pośród innych tylu

Zaginiony jak Atlantyda, legenda wciąż żywa

Nowe aspekty odkrywam, w oceanie życia pływam

Kiedyś dojdę do celu, łącząc kolejne ogniwa



Szukam stylu w miejscach, o których ci się nie śni

I mając w pamięci tych co tu odeszli

Zamiast uciechy Nesquik, kamień, zmarazm, chuj, że się staram

Jak ludzie żerują na skazach, które życie powtarza w cyklu

Na twarzach ich trud, we krwi los życiem się nie pieści

Pięści kreują lepszych

Ja jestem jednym z tych gości z osiedli

W sąsiedztwie rodzinnych tragedii od faktów się nie odetnę

Szukam spełnienia przepowiedni o plażach

O gorących piaskach, zgrabnych pośladkach

By po 8 godzin codziennie musiała tyrać matka

A znam takich, którym na życie nie wystarcza

Szukam stylu, zmieszany z tłumem

Robiąc to co wydaje mi się, że robić umiem

Wybrałem kierunek szczerość, czy to zrozumiesz?

Nad miastem przelot, cel - znaleźć styl w siebie wierząc



Dzisiaj wielu w galerii, tysiąc portretów

Wciąż te same twarze a ja zrobię to inaczej

Nie mów, dawka świeżego tlenu dla was

Choć czysta kartka, to zaraz już będzie w rymach cała

Nie patrz, odnajduję inspirację w pięknych kobiet uśmiechach

Szukam stylu, bo wiem, że on jest tam, wychodzi z serca

To moja Mekka, to ukojenie w tych wersach

Spokój, cisza, relaks, to tu słychać mnie na łódzkich scenach

Z tego miejsca, gdzie w końcu coś zaczyna się ruszać

Kotku posłuchaj, bo to dla ciebie słowa rzucam

Miejska rotunda, pełna miejskich myśli, upał

Szaleje dusza, bo w klubach sto stopni Celsjusza

Ja ciągle szukam, na zawsze w tym parku westchnienie

Wspomnienie, gdy pierwsze frazy na papierze

To jak marzenie, które w końcu zaczyna się spełniać

Rap po polsku, na polskich osiedlach, po roku legal

A ty na to czekałeś, szukasz lecz nie możesz znaleźć

Więc sięgnij wzorkiem dalej, ponad morskie fale

Ponad chmury, ponad wszystko, co nas otacza

Kolejny wers życia zapisany na kartkach



Ref.