Miensk I Minsk Songtext / Lyric

Дарагія мінчане і госьці сталіцы,

Я хачу з вамі болем сваім падзяліцца.

Карацей, гэта брыдка, але сэ ля ві,

Мы ў сталіцы жывем нібы на дзьве сям'і.



Мы жывем адначасова ў двух гарадах,

Падваеньне асобы зрывае нам дах,

Дык няўжо ж нам ніколі ня склеіць, ня сшыць

Менск і Мінск – дзьве паловы сталічнай душы.



Першы горад, які называецца Менск,

Не убачыш на мапах, у гэтым і сэнс,

Ён у сэрцы жыве, ён жыве ў галаве,

Шмат таго, хто у горадзе Мінску жыве,

А ў Мінску прапіска і гарвыканкам,

І Лядовы палац, і бэтонны паркан,

Зруйнаваных дамоў сьцены прывідныя.

І дзяцінства майго прамільгнулыя дні,






Ёсьць у Мінску назовы бязрадасныя,

Ёсьць Калектарная, а ёсьць Базісная

Там народ забясьпечвае, правільны наш,

Выкананьне задачы пастаўленае.

А па Менску прыемна шпацыраваць,

Дробных крамак вітрыны ўтульна гараць,

Там сьпічастыя вежы касьцёлаў старых,

І дахоўка на стрэхах, двары і муры.



Усё блытаецца ў Мінску: хлеб і маца,

І Вялікі Кастрычнік, і Радаўніца,

І п'яная сьляза, і такая папса,

Што ратунку ня дасьць ні "Мізім", ні "Упса" .

Ну а зь Менскам нічога ня можна зрабіць,

Немагчыма яго зруйнаваць, захапіць,

Ён ніколі, твой Менск, не памрэ, не згарыць,

Будзе мовай тваёю з табой гаварыць.



Мы жывем адначасова ў двух гарадах,

Падваеньне асобы зрывае нам дах,

Гэты факт паступова зрывае нам дах,

Дык няўжо ж нам ніколі ня склеіць, ня сшыць

Менск і Мінск — дзьве паловы сталічнай душы.