To Czyni Mnie Innym Od Was Wszystkich Songtext / Lyric

[Lord MM dAb]



Puk, puk!

Gęsta ręka anioła,

Puk, puk!

Spłynęła, dotknęła mego czoła

I kto tam? Pytam kto tam

Szaleństwo, nowa radość, utracony raj i pamiętaj

Że nigdy nie mam dość tego gówna

Mych bliskich, co czyni mnie innym od was wszystkich

Bo w mej głowie otworem stoją wszystkie bramy

Widzę dźwięk, przeznaczenie, wojenne tam-tamy

Moje ciało na innej płaszczyźnie pozostało






Umysłu labirynt, pragnienie mnie wessało, czuć wszystko

Nawet najmniejsze gówno, ale gówna tu nie ma

To nie jest ta Ziemia, którą znałem

Schodziłem, zwiedziłem, zasrałem i sprzedałem

Ale ile kupiłem?!

Nie zrozumiesz tego,

W twojej głowie nie ma miejsca na piękno

To jest właśnie moje piętno.



Paść w ramiona twe...



Poduszek sto, poduszek milion,

Zapadam się powoli, nie chcę wracać, bo to boli

I śnię mój sen, sen na jawie

Pozostanę w nim tak długo jak tylko potrafię

Słyszę głos tam, gdzie Ty mówisz, że go nie ma

I widzę schody tam, moją drogę do nieba

I słyszę głosy ludzi, wszyscy mówią i bredzą

I widzę jak patrzą, ja wiem, że oni wiedzą

Bo ja biegam po polach mojej świadomości

I wołam i krzyczę: tu nie ma nienawiści i złości!

To jest wolności miejsce, moje serce pełne jest miłości

Nic więcej

A te spojrzenia i gesty, uśmiechy, w ogóle

Skurwysyny nie wiedzą gdzie ja teraz się znajduję

Pojęcia nie mają, wytłumaczyć nie dają

Na dole widzą i tam umiejscawiają

I nikt cię nie słyszy, bo nikt cię nie słucha

I nikt nie widzi twego odlatującego ducha

W kajdanach jesteś, zaszufladkowane piękno

I co zrobić, nadal to jest moje piętno



Paść w ramiona twe...



Wybieraj, wybieraj, wybieraj co wolisz:

Prawą czy lewą rękę mam ci upierdolić?

Odchodzisz i wracasz i wracasz by odejść

Jesteś nikim, lub tchórzem, jak wolisz

Więc zostań, mówię po raz ostatni, odlecisz

Zamknięte drzwiczki do klatki

I dlaczego mi to robisz i dlaczego mnie kopiesz

To moje życie, co na ten temat mi powiesz

To część mego istnienia jak chleb i powietrze

Nie czułaś pragnienia jak cierń

Ty jeszcze nie wiesz co to jest i tak już zostanie

Zadajesz mi ból, takie twoje przekonanie

Że robisz dla mnie dobrze, że ja nie wiem, co ja robię

Lecz to moje życie i sam za to odpowiem

Nie chcę litości, kompromisu, pieprzenia

Nie możesz pojąć, więc tylko zrozumienia

I pozwól mi widzieć twoje i wewnętrzne piękno

Nie pozwól by to było nadal moje piętno!