Królowa Niebios Songtext / Lyric

Królowo niebios, cesarzowo ziemi

Pani monarsza czeluści piekielnych

Przyjm mnie, pokorną między pokornemi

Niech pośród sług twych siędę nieśmiertelnych

Mimo iż bardzo niegodna twej łaski

Dobroć twa, pani nadziemskiej pociechy

Więtsza o wiele niźli moje grzechy

Bez niej, daremnie duszy się wydzierać

Tam, kędy świecą wiekuiste blaski

W tej wierze pragnę żyć jak i umierać






Twemu synowi powiedz, że w nim żyję

Iżby me grzechy wymazał do tyla

Jako egipską rozgrzeszył Maryję

Lub jak wybawił mędrca Teofila

Który przez ciebie spełnił święte dzieła

Mimo iż diabłu zaprzedał swą wolę

Strzeż mnie, bym w taką nie popadła dolę

Dziewico, któraś, nie racząc otwierać

Żywota, owoc bez zmazy poczęła

W tej wierze pragnę żyć jak i umierać



Prostaczka jestem stara i uboga

Nic nie znam - liter czytać nie znam zgoła

Oprócz parafii mej niskiego proga

Gdzie raj oglądam, harfy dookoła

I piekło, w którym potępieńców prażą

Jedno mnie trwoży, drugie zaś raduje

O daj, bogini, niech twą radość czuję!

Ku tobie duszy daj grzesznej pozierać

Z ufnością w sercu i rzetelną twarzą

W tej wierze pragnę żyć jak i umierać



W twoim żywocie, o można bogini

Jezus, rzuciwszy precz niebiańskie kraje

Opuszcza niebo i spieszy nas wspierać

Na śmierć swą krasę młodzieńczą oddaje

On naszym panem i jego wyznaję

W tej wierze pragnę żyć jak i umierać