Błędne Wojenne Rozkazy Songtext / Lyric

nazbyt rozrzutny się staję

bezładnym językiem władam

zatrute wyznaczam granice

nietrwały jak mgła opadam

wykreślam z pamięci twe wiersze

mdlejące widziadła w twych słowach

przewracam w zeszycie wciąż strony

świadomie innym je zdradzam

dreszcz dręczy drążąc do prawdy

brzegi tych stron zapisanych

nie tkniętych przez moment zmęczenia

zajętych przez kłamstwo natchnienia

dziewica wśród słodkich pajęczyn

zapadła w sen, kwitnie pod tęczą

tuż obok brzozy płaczącej

nie boi się mnie i nie jęczy...

błędne wojenne rozkazy

nie drążę, nie słucham, nie warto

alarm i pościg i zamęt

wywołam jedną kartą!

nie ufam trzęsącej się z zimna

na głodzie – i zielonym obłokom

a tym padającym na twarz

spoglądam oko w oko!

jesteś ćmą lub aniołem

na pewno nie jesteś człowiekiem

z końcem świata z pewnością

nad jego pochylisz się wiekiem

i z tego samego nieba

świadomość zmieni te wersy

nie będzie różnił się wtedy

ten wiersz – od innych wierszy!

błędne wojenne rozkazy

nie drążę, nie słucham, nie warto

alarm i pościg i zamęt

wywołam jedną kartą!

nie ufam trzęsącej się z zimna

na głodzie – i zielonym obłokom

a tym padającym na twarz

spoglądam oko w oko!

błędne wojenne rozkazy

nie drążę, nie słucham, nie warto

alarm i pościg i zamęt

wywołam jedną kartą!

nie ufam trzęsącej się z zimna

na głodzie – i zielonym obłokom

a tym padającym na twarz

spoglądam oko w oko!