Pla¿a Songtext / Lyric

Znikneli ju¿ idole,
Bohaterowie zesz³ych wojen.
Odeszli z pamiêci ludzi,
Ich s³awê zabra³o morze.
Nowi, choæ ci¹gle œwiec¹
Na firmamencie nieba,
Jak my, zmieni¹ siê w piasek,
Który zmyje ulewa.
W ksi¹¿kach nikt nie wspomnij.
Ludzie ju¿ nie chc¹ czytaæ,
To œwiat groteski,
G³osu rozs¹dku ju¿ nie s³ychaæ,
Nie ma ju¿ bohaterów,
Teraz królem jest b³azen.
Teraz jest cool, luŸno, super, bomba,
Zniszczono powagê.
Sprawiedliwoœæ ma oczy i fiskaln¹ kasê.
Podstawowe wartoœci sp³onê³y jak papier,
Usiad³em na tym brzegu,
Woda koi³a ból wêdrówki,
S³ucha³em krzyku mew,
I widzia³em w tym ludzi.
Kto g³oœniej, kto lepiej?
To niekoñcz¹cy siê wyœcig.
W tych czasach, twój spryt to podstawa etyki.
Szuka³em sobie podobnych.
Dlatego boli to tak mocno,
¯eby nie zwariowaæ, trzeba uciec w samotnoœæ.
Tu nie mam ludzi podobnych,
Wierzy³o w œwiat idealny,
Dziœ nie ma nic,
Sami jesteœmy na tej pla¿y.


Traciliœmy nadziejê
Id¹c pod pr¹d tak silny,
Za rêkê z bezczelnoœci¹, wiesz
Sami przeciw wszystkim,
To nie jest serial,
Tu nadzieja umar³a,
Ten œwiat to farsa,
Wole œniæ i sp³on¹æ jak zapa³ka,
B³ysn¹æ, chocia¿ na chwile
By ogrzaæ ch³ód tej nocy
Mo¿e dam ¿ycie, energie
By znowu sens zdobyæ
W mieœcie gdzie ka¿dy róg
Oblepia nachalnie cywilizacja.
Ktoœ o tym œwiecie zapomnia³,
Nie wys³a³ nam œwiat³a.
I mimo œwiadomoœci,
¯e stojê na czymœ twardym
Czujê jakby piasek na pla¿y.
Nikt nie zabroni mi marzyæ,
Wêdrowaæ tak d³ugo,
A¿ sens i spokój znajdê.
Z bohaterami z Olimpu
Siedzieæ i piæ grappe.
Znaleœæ to, co kiedyœ
Piêtnowano jako szaleñstwo.
OdnaleŸæ Boga, bezpieczeñstwo,
Przywróciæ szlachetnoœæ.
To techopolizm mnie mêczy,
Wysysa z krwi¹ rozs¹dek.
Zwiêksza siê œwiata maj¹tek,
Lecz coraz bardziej znika cz³owiek.
I tylko w snach mnie tu nie ma,
I tylko w snach czuje radoϾ.
Otwieram oczy,
I zamiast pla¿y znów miasto.


Chcê byœ wys³ucha³ tych s³ów,
O jedno proszê, pozwól.
ZnajdŸ w sobie si³ê na dobro,
Na wiedzê i na rozum.
Zatrzymajmy siê w pêdzie.
Nikt nie pamiêta, po co biegnie.
Czy na pewno po szczêœcie,
Czy sam bieg jest biegu sensem?
Nic nie jest pewne,
Ja przecie¿ wci¹¿ pytam,
Szukam sposobu,
By kiedyœ polecieæ jak Ikar,
Na skrzyd³ach tej wolnoœci.
I jeœli ma jak on spaœæ
To spadnê jak on,
Ale szczêœliwy,
Bo ¿y³em naprawdê.