Landrynki Songtext / Lyric

Spóźnili się na pociąg świata

Odtąd czekają

Jak z bicza trzasł przemknęły lata

Czas w miejscu stanął



W gazetach krzyży rośnie rząd

Nad kolegami

Przed wojną to w szwach pękał dom

A teraz sami



Landrynek przechowują stos

W starym bufecie

Opowiadają wszystkim wkrąg

O dobrych dzieciach



Tyle by mieli przecież im

Do po milczenia

I w głowie nie postanie myśl

Że czas to pieniądz






Daremnie wzrok wbijają w drzwi

Tuląc w objęciach

Tych, co znów nie zdążyli przyjść

Wnuki na zdjęciach



Gdy wreszcie w pustych stanie drzwiach

Zła Czarna Pani

To poczęstują, żaden strach

Ja landrynkami



Wtedy zatrzyma was na chwilę

Śmierć tych, co byli waszym życiem

Czas chciał, wiec zostać muszą w tyle

Odżałowani pracowicie



Potem wrócicie do swych zajęć

Zajęci czasem, a czas wami

Dopóty czas jest wasz, dopóki

Nie zostaniemy wreszcie sami



Dopóty czas jest wasz, dopóki

Nie zostaniemy wreszcie sami

Smutno czekając na swe wnuki

Wraz z niechcianymi landrynkami.