Ballade Van De Onsterfelijkheid Songtext / Lyric

Over vijfentwintig jaar

zal iedereen het zingen

het lied van oude mensen

en voorbijgegane dingen

ook al zijn we dan vergeten

wat we doen en hoe we heten

of we halen wát we weten

af en toe wat door elkaar






De toekomst was een zee

een blauwe zee van tijd

maar 'later als je groot bent'

wordt 'later als je dood bent'

dan komt de dag van gisteren

en ben je morgen kwijt

en langzaam schuif je op

naar een plaatsje bij het raam

daar mag je dan gaan zitten

beetje praten beetje pitten

totdat de hemel opengaat

en dan roepen ze je naam



O de zomer van het jaar

dat wij elkaar ontmoetten

de zomer van het lange gras

en van de blote voeten

is het echt zo lang geleden

dat we jong en ontevreden

op een dag het zomaar deden

voor het eerst en met elkaar



Adieu vaarwel tot ziens

het afscheid doet me pijn

want afscheid duurt niet even

het duurt je hele leven

totdat de dag van gisteren

voorgoed voorbij zal zijn



Over vijfentwintig jaar

zal iedereen het horen:

het lied van 'vóór de oorlog'

en 'toen was jij nog niet geboren'

het leven is bederfelijk

en doodgaan blijkbaar erfelijk

maar al zijn we niet onsterfelijk

we zijn nog bij elkaar



Wat blijft is de herinnering

de liefde die niet overging

de eeuwige betovering

van de onsterfelijkheid