Villemann Og Magnhild Songtext / Lyric

Villemann og hass møy så prud,
- hei fagraste lindelauvet alle,-
dei leika gulltavl i hennar bur.
-Ved dei runer so lyster han å vinne. Kvòr gong gullterningjen rann omkring,
- hei fagraste lindelauvet alle,-
så rann det ei tår på Magnills kinn.
-Ved dei runer so lyster han å vinne. Græt'e du åker, ell græt'e du eng,
- hei fagraste lindelauvet alle,-
ell græt'e du det at du sov i mi seng?
-Ved dei runer so lyster han å vinne.

Eg græt'e så mykje fyr Blide-bru,
- hei fagraste lindelauvet alle,-
der sokk til bonns mine systrar tvo.
-Ved dei runer so lyster han å vinne.

Magnill, Magnill still din gråt:
- hei fagraste lindelauvet alle,-
eg skò bygggje bru ivi Vendels å.
-Ved dei runer so lyster han å vinne.

Då dei kom midtepå håge bru,
- hei fagraste lindelauvet alle,-
då snåva hennar gangar i raude gullsko.
-Ved dei runer so lyster han å vinne.

Gangaren snåva i raude gullsaum,
- hei fagraste lindelauvet alle,-
og jomfruva raut åt stride straum.
-Ved dei runer so lyster han å vinne.

Stolt Magnill slo opp med kvite hand:
- hei fagraste lindelauvet alle,-
"Å Villemann, Villemann! hjelp meg i land!
-Ved dei runer so lyster han å vinne.

Han leika med vreide og leika med harm,
- hei fagraste lindelauvet alle,-
han leika Magnill av nykkjens arm.
-Ved dei runer so lyster han å vinne.